Перевод: с польского на английский

с английского на польский

wyrzucać pieniądze

См. также в других словарях:

  • wyrzucać – wyrzucić pieniądze w błoto — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydawać pieniądze bez przemyślenia, na rzeczy zbędne, nieprzynoszące zakładanych korzyści; marnotrawić pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupując to, wyrzucimy pieniądze w błoto. Ktoś nie wygląda na człowieka lubiącego wyrzucać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… …   Słownik języka polskiego

  • pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …   Słownik języka polskiego

  • pieniądz — 1. pot. Ciężkie, drogie, duże, grube pieniądze; ciężka, duża, gruba, grubsza forsa, gotówka, suma, sumka; ciężki grosz «duża kwota pieniędzy»: (...) jako jedyny z łódzkich fabrykantów miał prawdziwy tytuł arystokratyczny, kupiony za ciężkie… …   Słownik frazeologiczny

  • okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… …   Słownik języka polskiego

  • błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś …   Słownik frazeologiczny

  • okno — 1. Okno na świat «to, co umożliwia kontakt ze światem, poszerza czyjąś wiedzę o świecie, dostarcza informacji»: W okresie międzywojennym, kiedy mieliśmy tylko niewielki pas wybrzeża z Gdynią, mówiono, że jest to polskie „okno na świat”. Jestem… …   Słownik frazeologiczny

  • pieniądz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. niędzy, N. pieniądzniędzmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}ekon. {{/stl 8}}{{stl 7}} powszechny i stały ekwiwalent towarów, miernik wartości i środek wymiany wszystkich …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»